Maliye politikası, ülke yetkililerin ülkenin vergi oranlarını ve harcama düzeylerini nasıl ayarladığını tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Maliye politikaları kamu fonlarının nasıl toplandığını ve kullanıldığını tanımlayarak bir ulusun ekonomisini izlemesine ve etkilemesine olanak sağlar.
Bir ekonominin yönünü değiştirmek ve istikrarını sürdürmek için para politikalarının yanı sıra maliye politikaları da kullanılır. Ayrıca bir ülkenin büyüme oranını dengeleyebilir ve istihdam oranlarında ve diğer sosyoekonomik endekslerde olumlu etkilere neden olabilirler.
Maliye politikası ile ilgili örnekler arasında, artan hükümet harcamaları ve toplam talebi artırmayı hedeflerken aynı zamanda bütçenin fazlalıklarını düşürmeyi amaçlayan vergi indirimleri bunlardan bazılarıdır. Maliye politikalarının uygulanması, bir ekonomide bulunan farklı insanları etkiler. Bu prosedür, hükümetlerin kamu harcamalarını ve vergi seviyelerini artırdığında veya düşürdüğünde, makroekonomik üretkenliği etkileyebilecekleri varsayımına dayanmaktadır. Vergiler, çoğu mali politikanın merkezinde yer alır ve hükümetin toplumun her alanı için ne kadar paraya sahip olacağını belirler.
Bu etki, bir ekonomi için çeşitli yönlerden faydalı olabilir. Örneğin, istihdam oranlarını artırarak, enflasyonu kontrol ederek ve nispeten sağlıklı bir para değerini koruyarak. Bununla birlikte uygun şekilde uygulanmazsa, özellikle yolsuzluk oranlarının yüksek olduğu ülkelerde olumsuz etkilere neden olabilir.
Politikacılar, yetkililerin ekonomiye ne kadar dahil olabileceği ve ne kadar yetkiye sahip olması gerektiğine ilişkin büyük bir zorlukla karşı karşıyadır. Bu, her ne kadar büyük bir tartışma konusu olsada, bazı iktisatçılar ve siyaset bilimciler sağlıklı bir toplumu sürdürmek için en azından belirli bir derecede hükümet müdahalesine sahip olmanın gerekli olduğuna inanmaktadırlar.
Özetle mali politikalar; hükümetin toplam talebi, enflasyonu, tüketimi ve istihdam oranlarını etkileyerek bir ülkenin vergi sisteminde ve ekonomisinde değişiklikler yaratmasına izin verirler.

Kripto paraların doğası gereği merkeziyetsiz oluşu, denetlenememesi ve kontrol altına alınamaması ancak bunlara rağmen kullanımının da önüne geçilememesi son zamanlarda devletlerin de kendi kripto paralarını çıkarması konusunu gündeme getirmiştir. Ülkelerin ekonomi politikalar, para ve maliye politikalarının bütününden oluştuğu için kripto para birimleri merkeziyetsiz oluşları nedeni ile pek çok ülke tarafından tepki ile karşılanmaktadır. Kimi hükümetler kripto para birimlerini yasaklamaya yönelik hamleler atarken kimi hükümetler kendi ekonomik sistemlerine dahil edecek regülasyonlar üzerinde çalışmaktadır.