Mainnet terimi, bir blok zinciri protokolünün ne zaman tam olarak geliştirilip kullanıma hazır olduğunu tanımlamak için kullanılan bir terimdir. En basit anlatım ile “ana ağ”dır. Bu durum, kripto para birimi işlemlerinin aktif bir şekilde yayınlandığı, onaylandığı ve dağıtılmış bir defter teknolojisi ile kaydedildiği anlamına gelmektedir.

Mainnet teriminin aksine testnet terimi, bir blockchain protokolünün veya ağının henüz tam kapasite ile çalışmadığını tanımlamak için kullanılır. Bir testnet, programcılar ve geliştiriciler tarafından, sistemin mainnete geçişi için güvenli ve hazır olduğunun test edildiği bir aşamadır.
Başka bir deyişle, bir testnet yalnızca bir Blokzinciri projesi için çalışan bir prototip iken, mainnet tam anlamı ile geliştirilmiş ve kullanıcıların kripto para birimleri ile işlemler yapabildiği tam fonksiyonel bir blok zinciri platformudur.
Genellikle, bir Blokzinciri projesinde mainnet aşamasına geçilmeden önce, ekip bir Initial Coin Offering (ICO), Initial Exchange Offering (IEO) veya projenin fon toplamasına ve benimsenmesine yardımcı olacak başka etkinlikler düzenler. Gerekli fon toplandığında bu fon, projenin geliştirilmesi için harcanır ve geliştirilmiş bu Blokzinciri prototipleri daha sonra testnet aşamasında kontrol edilir. Daha sonra testnet aşamasında herhangi bir problem oluşmaz ise veya ekip mainnet aşamasına geçişin iyi bir karar olacağı sonucuna varır ise testnet aşaması sona erer ve mainnet aşamasına geçiş yapılmış olur.

2017 yılında birçok blok zinciri şirketi Initial Coin Offering (ICO) etkinlikleri düzenlemeye karar verdi. Ancak kendi Blokzincir'lerini oluşturmak yerine bu şirketlerin çoğunluğu ERC-20 token standardının kullanımı ile birlikte coinlerini Ethereum Blokzinciri üzerinde yayınladılar. Daha sonra bu Initial Coin Offering (ICO) etkinliklerine katılmış olan yatırımcıların cüzdanlarına vaat edilen coinler sırasıyla gönderilmiştir.
Bazı şirketler kendi blok zinciri mainnetlerini oluşturana kadar Ethereum Blokzinciri üzerinde bu test aşamasına girişirler. Daha sonra şirketin kendi oluşturduğu Blokzinciri'ne geçiş gerçekleşir. Bu işlemede mainnet değişimi adı verilir. Daha sonra Ethereum ağında bulunan ERC-20 tokenleri, yeni mainnet üzerinde kullanılan coinler ile takaslanırlar. Geriye arta kalan tokenler veya coinler, ortadan kaldırılır. Bu sayede sadece yeni mainnette bulunan tokenler kullanılabilir hale gelir.
Ethereum ve ERC-20 standardının popülaritesine rağmen, dijital tokenlerin (örneğin, Stellar, NEM, NEO, TRON ve Waves) oluşturulmasını sağlayan birçok başka blok zinciri platformu mevcuttur.

Proje ekiplerinin, fon toplamak ve madencileri çekmek için Ethereum (ERC-20 ve ERC-223 tokenleri) ve NEO (NEP-5 tokenleri) gibi diğer blok zincirlerinde kendi tokenlerini yayınlaması yaygındır. Bir proje kendi ana ağını başlatmaya karar verdiğinde, ana ağ tokenleri ve mevcut tokenler iki farklı blok zincirinde işlendiği ve birbiriyle uyumlu olmadığı için mevcut tokenleri yerleşik blok zincirinden ana ağa geçirmek önemlidir.
Genellikle bir mainnet takası gerçekleştirilmeden önce, proje ekibi, haritalama adı verilen bir süreç olan ana ağın yerel varlığı ile tokenin nasıl takas edileceğine ilişkin talimatlar sağlar. Bununla birlikte, bu Blokzinciri'nin nasıl çalıştığı hakkında biraz bilgi gerektirir, aksi takdirde yanlış kullanım tüm varlıkların kaybına neden olabilir.

Bir kripto para birimi projesinin yaygınlaşması ve değerlenmesi isteniyorsa, ana ağ işlevinin sürekli yükseltilmesi ve revizyonu bir zorunluluktur. Bitcoin, kısmen mainnet yükseltmeleri nedeniyle sektörde büyük başarı elde eden bir projedir.